De wereld van nu is niet hetzelfde als die van 50 jaar geleden. Dat zien we terug in heel veel verschillende dingen, zoals de manier waarop we met elkaar samen leven en hoe we dat regelen. Neem trouwen. De vanzelfsprekendheid van trouwen is anno nu een stuk lager dan 50 jaar terug en de diversiteit in samenlevingsvormen is toegenomen. Samengestelde gezinnen, ouders van hetzelfde geslacht, adoptievormen en co-ouderschapsvormen; er is veel veranderd.
Toch is de behoefte om je aan iemand te binden niet per definitie minder geworden. Daarnaast heb je natuurlijk nog te maken met de fiscale en financiële kant van de zaak. De 3 formele samenlevingsvormen uit de titel spelen daarin een rol. Daarom vandaag in ons blog aandacht voor de verschillen en beweegredenen om al dan niet voor een vorm te kiezen.
Huwelijk versus geregistreerd partnerschap
Laten we eerst trouwen (het huwelijk) en een geregistreerd partnerschap eens vergelijken. Deze lijken namelijk het meest op elkaar en verschillen nog het meest in de beëindiging ervan:
- Wanneer je geen minderjarige kinderen samen hebt, kan een geregistreerd partnerschap buiten de rechter om worden beëindigd. Bij een huwelijk moet je altijd naar de rechter.
- Een scheiding van tafel en bed (waarbij je formeel op papier niet scheidt, maar alle andere zaken wel loshaalt, bijvoorbeeld uit financiële redenen of geloofsovertuiging) is alleen een optie bij een huwelijk.
- Belangrijk; een huwelijk wordt overal ter wereld erkent; dat is met een geregistreerd partnerschap niet altijd het geval!
Ook een formeel verschil, al lijkt het met name ritueel van aard, is dat een huwelijk formeel een ja-woord vereist om het rechtsgeldig te maken. Dat is bij een geregistreerd partnerschap niet het geval.
Toch lijken deze twee vormen veel op elkaar. De wettelijke rechten en plichten die bij deze vormen hoort, zijn gelijk. Denk hierbij aan erfrecht, maar ook ouderlijk gezag dat automatisch voor jou en je partner geldt, als je samen kinderen krijgt.
De verschillen; samenlevingscontract
We zien in de praktijk dat partners met een serieuze relatie in een eerder stadium voor een samenlevingscontract kiezen en later alsnog trouwen. Geen gekke stap, aangezien bij de gezamenlijke koop van een huis ook een hoop rechten, plichten en consequenties bestaan.
Bij een samenlevingscontract is geen sprake van gemeenschap van goederen of automatische rechten en plichten ten opzichte van elkaar, behalve als je deze in het contract op laat nemen. Ook zijn meer emotioneel gedreven zaken, zoals het opnemen van elkaars achternaam, geen factor bij een samenlevingscontract. De verbinding die je met elkaar legt is dus praktischer van aard en minder allesomvattend dan bij de andere twee vormen.
Wanneer kies je wat?
Er is niet per definitie een goed of fout in je keuze; het gaat er met name om waar jullie waarde aan hechten.
Want hoe je ook samenleeft; wanneer je relatie tot een breuk komt, is goede vastlegging essentieel en vaak ook het recept voor een zo constructief mogelijke breuk. De onderwerpen die het meest van invloed zijn bij de keuze voor een samenlevingsvorm zijn vaak:
- De wens om kinderen te krijgen en deze direct ‘van jullie samen’ te hebben. Bij een samenlevingscontract moet de vader actief het kind erkennen om officieel de vader te zijn. De vader heeft tot die tijd geen vaderlijk gezag.
- De wens om (al dan niet) financieel, fiscaal en wettelijk een verbinding te leggen. Bij een huwelijk of geregistreerd partnerschap kun je dan denken aan erfenis en pensioen, maar ook aan zaken als verschoningsrecht (niet hoeven getuigen tegen elkaar in een rechtzaak) en het gebruik van achternamen.
Overwegen jij en je partner een volgende stap en kun je wel wat informatie gebruiken OF wil je simpelweg de vastlegging in gang zetten?